Archief

De eigen aard van de Texelse gemeenschap is sinds de debuutroman Noorderburen een terugkerend gegeven in het werk van Nico Dros. Noorderburen is een fictief dorp, maar Oosterend is een echt Texels dorp. Als boerenzoon groeide Dros op onder de rook van dat dorp. Hij hoorde de verhalen over de kerkelijke perikelen die er hadden plaatsgevonden in het begin van de 20e eeuw. Over conflicten die de gemeenschap tot op het bot hadden verdeeld en broeder tegen broeder deden opstaan, en zuster tegen zuster. In 1984 interviewde hij als student een aantal oude dorpelingen. Dat leverde uniek materiaal op. Voor één van de informanten was het zelfs de aanleiding om zijn herinneringen rond de kwestie uit te tikken op een schrijfmachine met doorslagvellen.

Dros bewaart aanvankelijk de geheimen in zijn hart. De uitgeschreven interviews en de doorslagvellen van de schrijfmachine liggen in zijn linnenkast te rijpen. In 1997 verschijnt er een essay van zijn hand, eerst in Optima en later uitgegeven door Boekwerkers Texel als boekenweekgeschenk voor de Tesselaars: Een bijbeldriftig dorp, ofwel Bodemgeheimen van Oosterend. Twee jaar later komt de roman Ter hoogte van het Salsa-paviljoen. Daarin keert het thema van de kerkscheuring terug. Romanfiguur Arend Hemelrijk is van voornemens een historische studie over Oosterend te schrijven. "Zo'n boek over een duistere tragedie lang geleden, dat is mijn eigenlijke leven" noteert Hemelrijk op pagina 375.

Anno 2010 heeft de schrijver het overgenomen van de personages uit z'n Bildungsroman en daarmee de grenzen tussen fictie en realiteit met terugwerkende kracht verlegd. Lees De sprekende slang.

Toenmalige reviews in de pers