Boeken | Dromen van de bok | Persstemmen

De pers over Dromen van de bok

Dromen van de bok slaagt in weinig opzichten. Een goede thriller is het niet… Als psychologische roman voldoet het louteringsverhaal van Iwan nauwelijks… Moe van het ordinaire idioom en de gore passages die Dros over je uitstort… - NRC Handelsblad

Dros is bijzonder gul met plastische, bewust archaïsche uitdrukkingen, wat het boek tot een duister genot maakt. Dromen van de bok steekt ver uit boven de tonnen middelmatige romans waarmee het Nederlandse voorjaarsaanbod geplaveid leek. Het boek is in hoofdzaak een triomf van inventief taalgebruik en brengt een in wezen afgekloven thema tot een verbazend goed einde. Er loopt maar een dunne grens tussen liefde en waan. – De Morgen

Dromen van de bok is een kunstig spel met een onbetrouwbare verteller… Meer dan één episode in het boek drijft op een onderstroom van stront… Het is een opluchting als er eindelijk bloed vloeit na de moerassige stilstand die het leven van Iwan kenmerkt… Het is knap dat Nico Dros met een zo drabbig onderwerp zijn lezers weet te verleiden. – De Volkskrant 

Kwaadsappige roman van Nico Dros leest als een thriller. Bloedstollend. Knappe karakterschets - Texelse Courant

Ik bleef Iwans avonturen op de voet volgen en raakte helemaal vertrouwd met zijn onburgelijke leefwereld aan de rand van de samenleving. Het moet ‘m toch in die weerbarstige en laconieke stijl zitten die je verder maar zelden tegenkomt. Een eigenaardige roman. Een merkwaardig aantrekkelijk boek. Mooi gedaan. – (Kees ’t Hart in) Leeuwarder Courant 

Het boek brengt met flair en tragikomische fabuleerlust de duistere zijde van de mannelijke en vrouwelijke seksualiteit voor het voetlicht. Het slotdeel is een delirisch hallucinatorische thriller. – Trouw

Gestalkt worden door een vrouw, ach, het leek me niet onplezierig. Na het lezen van Dromen van de bok denk ik daar ineens heel anders over. In dit boek moet de hoofdpersoon op de vlucht voor niet één maar twee vrouwen, die een obsessieve liefde voor hem hebben opgevat. Dat leidt tot een roman over – ik citeer de flaptekst even - `de nachtzijde van het gevoelsleven, de rafelranden van de menselijke natuur, over wanen, perversies en ontaarding.’ Klinkt heel donker allemaal, maar ik heb zelf al lezende, een grote grijns niet van mijn gezicht gekregen. En een kwaadaardige grijns. Dat dan weer wel. – Gooi- en Eemlander.

Qua spanning en perversiteit kan dit boek de vergelijking met publieksfilms als Cape Fear, Sleeping with the enemy en Fatal attraction gemakkelijk doorstaan – Het Parool

Een bijzonder levendig geschreven spannend boek van een auteur die binnen het genre van de `gewone’ roman al de nodige faam heeft verworven… Het blijft tot het eind toe de vraag waar en wanneer de slachtoffers precies gaan vallen. – (Arie Storm in) Thrillergids VN

Muziek maakt Dros zeker… De bladzijden gewijd aan ‘het hondenjaar’ van de veertienjarige Iwan behoren tot de beste van deze roman… Het is zo’n genot dit soort paalvast proza te lezen. – (Marja Pruis in) De Groene Amsterdammer